Orson Scott Card creou unha das obras de referencia da ciencia-ficción, cando en 1985 publicaba El Juego de Ender
O libro trata a historia de Andrew “Ender” Wiggin, un neno de 6 anos que vive nun mundo de post-guerra, que se está preparando xunto a outros nenos na Escola de Batalla para dirixir os exércitos da terra en unha segunda guerra contra unha raza alieníxena coñecida polos humanos como “Insectores”.
Todo o libro se centra sobre todo no entrenamento dos rapaces, en cómo reaccionan estos física e psicolóxicamente a un entrenamento militar que se lles plantea como un xogo de rivalidades que non entenden.
O autor consigue que nos identifiquemos plenamente con Ender, entendendo o seu punto de vista sobre os militares, os seus sentimentos encontrados ante a súa capacidade de liderazgo, e incluso o sorprendente final que garda a historia.
Por outro lado na historia temos ós dous irmáns de Ender, Peter e Valentine, que mentras Ender sigue o seu entrenamento, buscan modificar a opinión pública mundial mediante a súa participación en foros de redes informáticas, adoptando dúas personalidades falsas, o sensato Locke (a cargo de Peter) e o demagogo xenófobo Demóstenes (a cargo de Valentine). En esta parte do libro usa conceptos polos que a obra incluso se pode clasificar de literatura de anticipación, debido a algunhas das prediccións que fixo con respecto ó uso de redes sociais, blogs e foros:
“—Peter, tienes doce años.
—No, en las redes, no. En las redes puedo llamarme como quiera, y tú también.” (141)
Esto é unha notable anticipación nunha novela escrita cando apenas existían os primeiros boletins en rede y redes de Usenet
Tamén se anticipa o autor mediante o entrenamento psicolóxico que lle realizan a Ender ós xogos multinivel, e os entornos virtuais, en aquel entonces pura fantasía debido ás limitacións informáticas.
El Juego de Ender foi galardonado en 1985 con un premio Hugo e en 1986 un premio Nébula á mellor novela.
Scott Card continuou a Saga de Ender con outros tres libros, convertindoa así nunha tetraloxía que nos conta a vida do protagonista:
El Juego de Ender
La voz de los muertos
Ender el Xenocida
Hijos de la mente
Posteriormente Scott Card escribíu outros catro libros, denominados Saga de la Sombra, que contan historias de personaxes que na saga de Ender figuraban como secundarios, ou como no caso de La sombra de Ender (o máis recomendable dos catro), contan os feitos do primeiro libro, pero de forma paralela, dende o punto de vista de Bean, un dos rapaces que entrenaban con Ender. Esta saga componse dos seguintes libros:
La sombra de Ender
La sombra del Hegemon
Marionetas de la Sombra
La sombra del Gigante
Sen papel 